Trądzik różowaty (łacińska nazwa – „rosacea”) – jest schorzeniem o nieustalonej etiologii, dotyczącym zwłaszcza skóry buzi. Schorzenie ma niewątpliwie związek z powstawaniem łojotoku oraz częstymi zaczerwienieniami cery pod wpływem zdenerwowania lub ciepła, co świadczy o zaburzeniach naczyniowo-ruchowych.
Czynniki, które sprzyjają wystąpieniu trądziku różowatego, to: zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (głównie niedokwaśność soku żołądkowego) oraz zaburzenia wewnątrzwydzielnicze. Nieraz także w łuskach naskórka chorych stwierdza się obecność jednego z gatunków roztocza – nużeńca (demodex folliculorum) oraz drożdżaków (głównie pityrosporum). Choróbsko dotyczy ludzi w wieku dojrzałym, szczególnie kobiet w czasie menopauzy. Przeważnie umiejscawia się na skórze twarzy, początkowo w jej środkowej części (broda, okolice ust, nos, środkowe partie czoła).
Nieustepliwy tradzik 